Kada je u noći između 4. i 5. septembra bilo jasno da se na Cetinje neće moći ”bez gusala”, te da su procjene bezbjednosti govorile u prilog tome da je najlogičnije da se ustoličenje mitropolita Srpske crkve u Crnoj Gori odloži ili se premjesti u Podgoricu, u ”gluvoj” vladinoj sobi dešavala se drama na relaciji profesionalizam – politika.
Naime, prema informacijama Standarda bezbjednosni sektor, od Zorana Brđanina preko više njegovih pomoćnika bili su na stanovištu da će u uslovima koji su tada bili na Cetinju biti teško garantovati bezbjednost sveštenicima Srpske crkve u Crnoj Gori, a da se ne ugroze životi i zdravlje građana koji su na barikadama.
Osim toga i ministar Sergej Sekulović, kako su mediji objavili, bio je za izmještanje događaja i smanjivanja rizika.
Ipak odlučeno je, uz kominikaciju sa SPC, da se čitav događaj odloži ili se premjesti u Hram Hristovog vaskrsenja u Podgorici.
U naknadnoj pameti, premijer je kratko tvitnuo da ipak nije postojao plan o eventualnom odlaganju ili izmještanju ustoličenja.
Iz izjava predjednika Srbija Aleksandra Vučića, te poruka sa presa Demokratskog fronta lako je povezati da su u to gluvo doba noći u “gluvoj sobi” počeli da rade telefoni, što kriptovani, što oni “crveni”, uslovljavajući obrt i da je cijela operacija desanta na Cetinje mogla da počne.
Beogradski mediji, prije svih Novosti, objavili su vijest da je ustoličenje odloženo ali se malo ko iz crnogorskih medija na to zakačio, vjerujući da je to samo spin i pokušaj da se građani na cetinjskim barikadama opuste. Tako su mislili i oni što su noć proveli na Belvederu i na Dvorskom trgu. Sam Vučić je juče rekao da je vlada već donijela odluku o odlaganju, ali da je to kasnije promijenjeno.
“Nisu mediji u Srbiji ništa pogriješili, bio je plan da se odloži ustoličenje, ali čestitam i premijeru Zdravku Krivokapiću što je pokazao da država ima instrumente da sprovede u djelo ono što planira”, rekao je Vučić.
“Siguran sam da je Krivokapić imao probleme unutar same policije, ali da se mi iz Srbije ne miješamo”, dodao je on i rekao da je Joanikiju već u subotu čestitao čin ustoličenja.
Nije se Srbija miješla uopšte, pa čak ni onda kada je preko ilegalnih prelaza ubacila više desetina svojih bezbjednosnih vojnika. Oni su “samo”, kako Vučić reče, izvještavali i obavještavali, a zatim te podatke slali crnogorskim kolegama.
Očigledno je da nijesu, zar ne?!
Elem, onog trenutka kada je Krivokapić dobio zeleno svjetlo iz Beograda ili ko zna odakle, odlučio je da preuzme stvar u svije ruke, suspenduje subordinaciju i komandni lanac, izmislio je molotovljev koktel i akcija je mogla da počne.
Da, dobro ste pročitali, izmislio je da je od strane onih koji protestuju bačen molotovoljev koktel, jer ni on a ni policija do sada nije pokazala tu scenu, niti je iko drugi to snimio. Pored toga, reporteri Standarda su bili na licu mjesta i to baš tu gdje je Krivokapić rekao da je bačen molotovljev koktel, ali to nijesu vidjeli. U više do 100 video priča koje je objavio Standard sa Cetinja, ni na jednom se ne vidi ono je što premijer saopštio, a što je bio povod za obačun sa protivnicima ustoličenja mitropolita crkve Srbije.
Prije toga Brđanin je ponudio ostavku, ili je Krivokapić to od njega tražio – ne zna se tačno ali je indikativno da je DF na konferenciji za novinare saopštio da im se premijer požalio na otkazivanje poslušnosti u samoj Vladi. Knežević i Mandić su to okaraktrerisali kao unutrašnji puč.
“Jutros u ranim jutarnjim časovima Krivokapić je pozvao Kneževića i mene i obavili smo razgovor u prisustvu većeg broja članova vlade i koji nije bio nimalo prijatan. Možete misliti kako bi se osjećali kad vam premijer kaže da je u toku državni udar i da se dešava u samoj Vladi jer ljudi koji su zaduženi da sprovode zakon ne žele to da rade objašnjavajući da ne mogu to učiniti,” kazao je Mandić.
U prilog tezi da, u najmanju ruku, nije sve išlo glatko u namjeri da se Joanikije po svaku cijenu ubaci u Cetinjski manastir, je i javna pohvala od Strane Milana Kneževića, ali ne na račun Brđanina već na ime njegovih pomoćnika Miloša Rakonjca i Dejana Kneževića, koji su, kaže Knežević, rukovodili cijelom akcijom na Cetinju!
Iz Uprave policije je u 8 časova ujutro 5. septembra tvitnuto da nikakvih promjena u menadžmentu UP nije bilo i da Vlada, MUP i UP djeluju kao jedan tim.
U jutro 5. septembra počeo je desant na Cetinje prvo akcijom na Belvederu pa onda besomućnim zasipanjem cetnjske kotline suzavcima i šok bombama, te helikopterskom akcijom na polju ispred Cetinjskog manastira, gdje su sletjeli mitropolit Joanikije i patrijarh Porfirije. Uz scene, koje uglavnom gledamo u akcionim filmovima na HBO i Netflix-u, sveštenici crkve Srbije odradili su ono što su naumili i vratili se u Hram Hristovog vaskrsenja. Kasnije su uz “vjerni narod”, ali uglavnom onaj koji nosi crne mantije, sve to zalili čašicom rakije ili vina u centru Malesije, tj u Šipčaniku.
Što bi se reklo – OPERACIJA USPJELA, PACIJENT MRTAV!
